Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde… Bir annenin iki kız çocuğu varmış. Anne, her iki çocuğunu da çok severmiş. Çocuklarına eşit mesafede yaklaşıp onlara karşı her daim adil olmaya çalışırmış. Anne, bu yönde bir dengeyi hayatın her alanında gözeterek yoluna kendinden emin adımlarla devam edermiş.
Aradan uzunca yıllar geçip gitmiş. Annenin kız çocukları büyümüş ve okula başlamışlar. Okulda her şey yolunda gidiyormuş. Derslerle ilgili olarak sürekli paslaşan iki kız kardeş, bu sayede yüklerini hafifletmiş oluyorlarmış. Birbirlerine her konuda destek olan iki kız kardeş, bir elmanın iki yarısı gibi birbirlerini kusursuz bir şekilde tamamlıyorlarmış.
Bir gün iki kız kardeşten büyük olanı bir anda ortalıktan kaybolup gitmiş. Anne saatlerce kızını arayıp durmuş. Çalınmadık kapı ve girilmedik sokak bırakmamış. Kuzularından birisini kaybeden anne, içinde tarifi imkânsız büyük bir üzüntü duymuş. Gece gündüz göz pınarları akıp durmuş. Gözlerine uyku haram olmuş. Kuzusunu bulamayan annenin boğazından bir lokma geçemez olmuş.
Bir gün annesi yine kendini yollara vurmuş. Tek korkusu kuzusunun etrafına aç kurtların üşüşerek ona zarar vermesi imiş. Onu koruyup kollayarak kanatları altına alan anne, şimdilerde kuzusunun ne kadar savunmasız olduğunu hayal etmiş. Böylece annenin içini kasıp kavuran fırtınalar coşmaya başlamış. Sel götürecek derecede şiddetli bir şekilde hırçın yağmurlar yağmış.
Anne, kuzularından birisi olmadan kendisini hep eksik hissetmiş. Bu eksiklik nedeniyle kuzusunu bulmadan yolundan dönmemiş. Her yerde yana yakıla onu aramaya devam etmiş. Günlerden bir gün annenin kuzusu birden çıkagelmiş ve soluğu annesinin ve kız kardeşinin yanında yer almış. Birlikte hasret giderip hoşça vakit geçirmişler ve bir daha ayrılmamak üzere birbirlerine söz vermişler.
Aradan uzunca bir zaman geçmiş ve annesinin kuzuları kendi yörelerinde, kendi evlerinde oldukça mutlu bir şekilde yaşamaya devam etmişler. Birbirlerine sahip çıkarak asla sahipsiz kalmamışlar. Her ihtiyaçlarını birlikte gidererek birbirlerinin yardımcıları olmuşlar. Zaman ne kadar geçmiş olsa da kızlar ne kadar büyümüş olsalar da anne ne kadar yaşlanmış bulunsa da evlatları her daim onun kuzuları olarak kalmış.
